Sint-Antoniuskerk van Meerbeek

De Sint-Antoniuskerk van Meerbeek ligt op de rand van het dorp op de grens van of broek- of beemdengebied en van het akkergebied. Deze kerk was waarschijnlijk een hofkapel. Er was immers een weg die het kasteel van Meerbeek verbond met de kerk. Deze weg ligt nu op de grens van het voetbalveld. De vierkante westertoren dateert uit de 2de helft uit de 13de eeuw.

Hij is opgetrokken uit de witte zandsteen van de streek. De patroonheilige Sint-Antonius de Eremiet was de beschermer van het vee en vooral van de varkens. De titel van Sint-Antoniuskerk verwijst meestal naar jongere parochies, die in de middeleeuwen ontstaan zijn. In de 15de eeuw werd de kerk voor een groot gedeelte herbouwd in gotiek. In 1731 werd het koor vergroot. In 1888 constateerde men dat de toestand van de kerk rampzalig was. De kerkfabriek dacht aan een volledig nieuwe kerk. Architect A. Struyven verdedigde hetzelfde standpunt. Langzamerhand zag men echter het belang in van de Romaanse toren. In 1891 stelde de kerkfabriek architect J. Langerock aan om plannen te maken. Men zou de kerk vergroten en herstellen. De toren zou behouden blijven, maar er zou een portaal gebouwd worden voor de toren en dat portaal zou de toren versterken. De toren, de hoofdbeuk, het koor en de noordelijke zijbeuk bleven bewaard. In 1895 had men de noodzakelijke gelden voor de werken in neogotische stijl gevonden. De zijbeuk aan de zuidzijde werd bijgebouwd en er kwam een zuidelijke kruisbeuk met het altaar van Sint-Antonius de Eremiet. In de noordzijde kwam er een doopkapel bij met een zijtorentje en een zijkapel waar een zijaltaar geplaatst werd. Het meubilair van de kerk was het werk van pastoor Jordens, een ervaren timmerman.

Belangrijk voor de kerk is de Romaanse doopvont. Het houten 16de eeuwse beeld van Sint-Antonius de Eremiet is jammer genoeg gestolen. In de kerk vinden we ook het schilderij De Emmaüsgangers van Pieter-Joseph Verhaeghen. Tegen de kerktoren langs de buitenzijde ligt de grafsteen van Libertus Joannes Baptist Christijn, die overleed in 1699 als oudste zoon van Jean-Baptist Christijn, de 2de baron van Meerbeek.

Bibliografie
A.WAUTERS. Histoire des environs de Bruxelles. 1855. Heruitgave 1973, deel 8A, p. 419, p. 430-434.
F.MAES. Meerbeek en zijn verleden - Eigen Schoon en De Brabander, 1960.
H. VANNOPPEN. De geschiedenis van Meerbeek, de baronie tussen de Tomme en de Burcht. 1979, p. 47, p. 74-46
H. VANNOPPEN. De Sint-Antoniuskerk te Meerbeek - De Autotoerist, 1980, p. 426-427.
R.NEYS. De Sint-Antoniuskerk van Meerbeek - Tussen Brussel en Leuven, nr. 3, juli 1987.
J.JANSEN. Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen. Provincie Brabant. Kantons Leuven I en II. Brussel, 1980, p. 113-114.
H. VANNOPPEN. Honderd Kortenbergse gebouwen. Op stap door tien eeuwen verleden. Boek en Vorm. Winksele, 1999, p. 129-130.