Pastorie Meerbeek

De pastorietuin met de 3 taxussen, de es en de notenboom.

De pastorie van Meerbeek ligt op de hoek van de Sint-Antoniusstraat. In deze omgeving stond oorspronkelijk het O.L.Vrouwehuys, een kapelaanwoning voor de kapelaan, die de zaterdagse mis opdroeg. Deze woning behoorde eerst toe aan Aert van Heyste. Ze werd door de Meerbeekse pastoor Aert Van Loon (einde 14^de eeuw) aan de kapelanij geschonken en bleef verbonden met de pastoorsfunctie aangezien de pastoor van Meerbeek gewoonlijk voor de fundatie van de zaterdagse mis ter ere van O.L.Vrouw instond.

In 1471 kwamen de kerkmeesters overeen met pastoor Joannes Sweerts van Meerbeek, dat de pastoor van Meerbeek en zijn opvolgers dit huis als pastorie mochten gebruiken. Sonnius, de eerste bisschop van ’s Hertogenbosch, woonde hier in de 16^de eeuw. In 1694 brandde de pastorie bij de inval van de Franse soldaten af. In 1741 bouwde de abdij van Affligem de nieuwe pastorie van Meerbeek. Ze was daartoe verplicht als tiendenheffer. Dat was onder pastoor Jacobus-Hiëronymus Bautier uit Mechelen, een neef van kardinaal Boussu d’Alsace. De aartsbisschop van Mechelen was abt van Affligem.

De nieuwe pastorie was een twee verdiepingen hoog burgerhuis opgetrokken uit bak- en zandsteen. De afgeschuinde zandstenen sokkel en de speklagen zijn opvallend. De Lodewijk XVI-deuromlijsting in arduinsteen is opvallend. De monumentale eigen trap heeft een trapleuning, die versierd is met het wapenschild van kardinaal Thomas d’Alsace de Boussu, de bouwheer van de pastorie. Pastoor Karel Nerinckx, de missionaris van Kentucky, verbleef er van 1793 tot de Beloken Tijd, toen hij Meerbeek moest ontvluchten. De grote ontvangstzaal is versierd met muurschilderingen van rond 1900. De pastorie is eigendom van de kerkfabriek van Meerbeek en doet dienst als parochiesecretariaat en appartementen.

De Es

De yggdrasil of de es ondersteunt in de Germaanse mythologie het dak van de wereld. De es was toegewijd aan Thor, god van de donder. Uit essenhout vervaardigden de Germanen pijlen en speren, die hen onkwetsbaar maakten. De ‘vliegertjes’ van de es beschermden de mensen tegen hekserij.